ความทรงจำของฉันคือ ในวัยเด็กตอนอนุบาลนั้น ฉันเป็นเด็กที่น่ากลัวมากเพราะทำเพื่อนร้องไห้บ่อยมาก เคยหยิกเพื่อนจนเลือดไหลและเป็นแผลเป็น แม่ของฉันต้องพาไปขอโทษที่บ้าน แต่ดีที่แม่ของเขาไม่เอาเรื่อง เคยผลักเพื่อนหน้าคว่ำร้องไห้ และอีกครั้งคือตอนที่ฉันไปแย่งเก้าอี้ของเพื่อนแล้วทะเลาะกันตีกันจนเพื่อนร้องไห้ แม่บอกว่าตอนเด็กๆฉันเป็นเด็กที่เอาเรื่องและติดแม่เพราะตอนพาไปโรงเรียนก็ไม่ไปเอาแต่เกาะแม่แล้วร้องไห้ ครูพาเข้าห้องก็ผลักครู จนต้องให้ยาม ภารโรง และป้าขายขนมมาช่วยดึงเข้าห้อง วันนั้นตอนเช้าวุ่นวายมาก มีรุ่นพี่หลายคนเข้ามาจับแขนของฉันไม่ให้ดิ้นไปหาแม่ แล้วสุดท้ายก็โดนลากเข้าห้องเรียน ไม่ได้เรียนชั่วโมงแรกกันทั้งห้องรวมถึงพี่ๆที่มาช่วยดึงฉันเข้าห้อง แต่พอถึงตอนเย็นเมื่อแม่ของฉันมารับกลับบ้าน ฉันกลับไม่อยากกลับบ้าน จะเล่นกับเพื่อนต่อจนแม่ต้องดึงกลับบ้าน แล้วฉันก็เอาแต่ร้องไห้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น